The Artist

The Artist

แนวหนังตลก,โรแมนติค,ดราม่า,มิวสิคอล
ผู้กำกับไมเคิล ฮาซาวินิเซียส
นักแสดงฌอง ดูจาร์แด็งส์, จอห์น กู๊ดแมน, เจมส์ ครอมเวลล์, เบธ แกรนท์

ฌ็อง ดูว์ฌาร์แด็ง
ฌ็อง ดูว์ฌาร์แด็ง (ฝรั่งเศส: Jean Dujardin) เกิดเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 1972
เกิด 19 มิถุนายน ค.ศ. 1972 (39 ปี) Rueil-Malmaison
เป็นนักแสดง และดาราตลก ชาวฝรั่งเศส เป็นที่รู้จักในบทบาทผลงานกำกับของมีแชล อาซานาวีซีอุส ในภาพยนตร์เงียบปี ค.ศ. 2011 เรื่อง The Artist ที่เขาได้รับรางวัลนักแสดงนำจากเทศกาลภาพยนตร์เมืองกาน



ภาพยนตร์เต็งหนึ่งออสการ์ปีนี้
เล่าเรื่องในยุคของฮอลลีวู้ด ปี 1927
จอร์จ วาเลนติน คือดาราหนังเงียบชื่อดัง ที่ได้พบกับเป๊ปปี้ มิลเลอร์ หญิงสาวที่เป็นแฟนหนังของเขาในรอบสื่อมวลชนอย่างบังเอิญ ต่อมาเป๊ปปี้ได้รับการคัดเลือกจากจอร์จให้มาเป็นแดนเซอร์ในหนังใหม่ของเขา และทำให้เธอเริ่มมีชื่อเสียง แต่การมาของหนังเสียงทำให้อาชีพของจอร์จเริ่มลงดิ่ง สวนทางกับเป๊ปปี้ที่ฉายแววเจิดจรัสขึ้นทุกวัน และความรักอันยาวนานของทั้งสองก็ได้ถูกกาลเวลาและชื่อเสียงเป็นตัวทดสอบ

ข้อมูล เพิ่มเติม
จอร์จ วาเลนติน เป็นตัวแทนของภาพความยิ่งใหญ่ของนักแสดงในยุคหนังเงียบ ซึ่งต้องต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่กับการเข้ามาของหนังเสียง วิธีคิดและแนวทางการแสดงที่เขาเคยคิดว่ายิ่งใหญ่และจะหากินไปตลอดชีวิตนั้นมีอันต้องจบลง เขาต้องเริ่มต้นไม่ต่างจากนักแสดงหน้าใหม่ นี่คงเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้เขายังยึดติดกรอบเดิมๆ เพราะเขาไม่อยากเริ่มต้นครั้งใหม่ ซึ่งยังไม่แน่ใจว่าจะขึ้นไปเทียบเท่ากับสิ่งที่เขาทำไว้อย่างยิ่งใหญ่เหมือนยุคหนังเงียบอีกหรือเปล่า

นอกจากการเคารพคารวะต่อยุคหนังเงียบ ทั้งการแสดง การถ่ายทำ และเทคนิคต่างๆ รวมทั้งการฉายด้วยขนาดภาพ 1.37 : 1 ซึ่งเป็นขนาดเดียวกับยุคหนังสมัยก่อน การใช้เสียงดนตรีที่เป็นจุดสำคัญของอารมณ์ผู้ชม อีกทั้งยังแสดงภาพให้เห็นถึงการฉายหนังเงียบยุคก่อนนั้นต้องจ้างวงดนตรีมาเล่นกันสดๆ ทำให้ผู้ชมยุคปัจจุบันที่เกิดทันและไม่ทันในยุคหนังเงียบ ได้เกิดความรู้สึกถวิลหาอดีต ของวิวัฒนาการที่สำคัญ จนอาจทำให้สามารถกลับไปดูหนังเงียบด้วยความรู้สึกที่ประทับใจขึ้นได้อีกครั้งหนึ่ง

The Artist แสดงความเป็นหนังยุคเก่าได้อย่างชัดเจน ผสมผสานไปกับเสน่ห์เย้ายวนใจของนักแสดง โดยเฉพาะ ฌอง ดูจาร์แด็ง (Jean Dujardin) ที่ใช้เสน่ห์การแสดงสไตล์หนังเงียบออกมาได้อย่างหมดจด คู่ควรกับหลากหลายหลายต่อหลายรางวัลที่เขาได้รับในฐานะนักแสดงนำฝ่ายชายยอดเยี่ยม รวมทั้ง เป็ปปี้ มิลเลอร์ (Bérénice Bejo) ที่มีเสน่ห์รอยยิ้มที่ดึงดูดใจแม้จะไม่ใช้เสียงพูดเข้ามาช่วยเลยก็ตาม

จึงกล่าวได้ว่า The Artist มีคุณสมบัติดีพร้อม ที่เป็นหนังที่ควรได้รับการจดจำประจำปี 2011 และเป็นทิศทางใหม่ แห่งภาพยนตร์ที่ไม่ยึดติดแต่หนทางข้างหน้าแต่กลับมาพักผ่อนและเล่าเรื่องราวอดีตให้ฟังอย่างน่าหลงใหล และน่าจดจำ

สุดท้ายข้อคิดของ The Artist ที่ให้ผู้ชมคงไม่ต่างความคิดที่ จอร์จ วาเลนติน ได้เริ่มเข้าใจในวิวัฒนาการที่เปลี่ยนไป บางครั้งการเปลี่ยนแปลงอาจทำให้รู้สึกไม่มั่นคง จนเราไม่กล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตามไป แต่หากเราลองปรับทัศนะคติ เปลี่ยนมุมมองชีวิตไปทางด้านบวก เราอาจจะพบความเปลี่ยนแปลบางครั้งก็ไม่ใช้เรื่องน่ากลัวตลอดไป แต่อาจเป็นความท้าทายครั้งใหม่ที่เป็นบททดสอบให้เราก้าวผ่านไปให้จงได้

และความเท่ของการใช้ชีวิต ไม่ใช่อยู่ที่การใช่ชีวิตในแบบเดิมๆให้ยาวนานตลอดไป แต่มันเป็นการเดินตามข้อจำกัดของชีวิตที่เราไม่สามารควบคุม ให้ยืนหยัดอยู่อย่างสง่าผ่าเผยท่ามกลางการยอมรับของผู้คน นั่นคงที่จะเรียกว่าความเท่ของจริง

และบางที การนับถอยหลังในภาพยนตร์ จึงไม่ใช่การนับถอยหลังที่แท้จริง แต่มันเป็นการนับถอยหลังเพื่อให้นักแสดงพร้อมในการที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งก็คงไม่ต่างจากชีวิตถ้าเราลองถอยหลังเพื่อลองกลับมาทบทวนกับชีวิตอีกสักครั้งหนึ่ง และเมื่อเราพร้อม เราก็จะมีแรงเดินไปสู่จุดหมายได้ดังใจฝัน

“กล้องพร้อม นักแสดงพร้อม” 5 4 3 2 1 ..."แอคชั่น....

Jean Dujardin หน้าตาก็อารมณ์ประมาณพระเอกหนังยุคเก่า ทำให้เวลาดู เหมือนได้ดูหนังเงียบ
คลาสสิคขาวดำ จริงๆต้องให้เครดิตแกจริงๆ เพราะน้ำหนักของหนังเกือบทั้งหมดจะไปอยู่ที่ บท George Valentin และ Jean Dujardin สามารถดึงคนดูได้ตลอดทั้งเรื่อง

อีกทั้ง บท Screenplay เป็นอะไรที่เข้าใจง่าย ไม่ซับซ้อนแอบแฝงอะไรมากมาย แต่การเล่าเรื่องที่เฉียบคม ทำให้หนังออกมาสุดยอดมาก
ประเด็นหลักของหนัง ชี้ให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของอุตสาหกรรมหนัง
จากหนังเงียบกลายเป็นหนังมีเสียง-บันทึกเสียง และความทรนงตัวของพระเอก ที่เป็นตัวแทนของหนังเงียบ
ที่สุดท้ายหนังเงียบได้ตายลงไปจากวงการหนัง มีเพียงพระเอกที่ต้องยอมรับความเปลี่ยนแปลงนั้น ถึงอยู่รอดได้
และก็ชอบ Bérénice Bejo ในบท Peppy Miller กับหมา the god ด้วย เห็นแล้วอยากมีหมาฉลาดๆ แบบนั้นบ้างจริงๆ

ขอขอบคุณข้อมูลจาก movie.mthai และ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียบเรียงข้อมูลโดย menmen

หนัง VINYAN

วิญญาณ (UNITED HOME ENTERTAINMENT)

นำแสดง : รูฟัส ซีเวล (PARIS, JE T’AIME, DARK CITY) เอ็มมานูเอล บาร์ท (L’ENFER, 8FEMMER)

เรื่องย่อ

ความที่ไม่อาจทำใจยอมรับการต้องสูญเสียลูกชายไปในเหตุการณ์สึนามิเมื่อปี 2005 ทำให้ฌานน์และพอล เบลห์เมอร์เลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ในจังหวัดภูเก็ต ประเทศไทยต่อไป การที่ไม่มีใครพบศพของลูกชายเธอทำให้ฌานน์หลอกตัวเองว่าเขาถูกพวกค้ามนุษย์ลักพาตัวไปท่ามกลางความวุ่นวายที่เกิดขึ้นหลังโศกนาฏกรรมครั้งนั้น... และหลอกตัวเองว่าลูกชายของเธอยังมีชีวิตอยู่ พอลไม่คิดเช่นนั้น แต่เขาก็ไม่อาจทำใจทำลายความหวังสุดท้ายของภรรยาได้ลงคอ พวกเขาติดสินบน เกา ชายผู้ไม่น่าไว้วางใจ ให้พาพวกเขาเดินทางโดยเรือไปยังป่าพรมแดนไทย/พม่าที่ชุกชุมไปด้วยโจรร้าย และนำพาทั้งคู่สู่การเดินทางที่จะทำให้พวกเขาต้องเผชิญหน้ากับความหวาดระแวง การทรยศหักหลัง ลึกเข้าไปในโลกที่แปลกต่าง โลกแห่งสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติ ที่ซึ่งคนตายไม่ได้ตายจริง และที่ซึ่งฝันร้าย ความลุ่มหลงและความจริงที่น่าสะพรึงกลัวหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว…

บทสัมภาษณ์แฟบริซ ดู เวลซ์

จุดเริ่มต้น

ก่อนอื่นเลย ผมอยากจะสร้างเรื่องผจญภัยซักเรื่องหนึ่ง แล้วผมก็หมกมุ่นอยู่กับไอเดียเกี่ยวกับเด็กที่สามารถฆ่าคนได้ ในตอนที่เกิดสึนามิขึ้น ผมก็เกิดปิ๊งไอเดียที่จะกำหนดเรื่องราวของผมให้อยู่ในบรรยากาศแบบโลกหลังหายนะ จุดเริ่มต้นเป็นอะไรที่ชัดเจนครับ มันมีภูมิประเทศที่เวิ้งว้าง มีคู่สามีภรรยาชาวตะวันตกที่สูญเสียลูกไปในสึนามิ องค์ประกอบต่าง ๆ เหล่านี้เองทำให้ผมเริ่มต้นเรื่องราวของการค้นหาเด็กที่หายตัวไป เด็กเพียงคนเดียว จนไปเจอเด็กคนอื่น ๆ มากมายในป่าน่ะครับ

รูปแบบภาพยนตร์

VINYAN ทำให้ผมได้สร้างหนังในแบบที่ผมใฝ่ฝันว่าอยากจะสร้างตั้งแต่สมัยหนุ่ม ๆ VINYAN เป็นแฟนตาซี เป็นการทดลองต่อเนื่องที่เกิดจากความรักที่ผมมีต่อหนังที่สร้างความหวาดระแวงให้กับผู้ชมในยุค 70 น่ะครับ

ผีVINYAN ไม่ใช่หนังผีทั่ว ๆ ไป ที่คนตายเข้าไปยังโลกของคนเป็น แต่หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องของคนเป็นที่บุกรุกเข้าไปในโลกของคนตาย ไอเดียของผมก็คือการนำคู่สามีภรรยาชาวตะวันตกที่ไม่ยอมรับการตายของลูกไปเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ซึ่งความตายคือการดำเนินต่อเนื่องของชีวิต ผมมองว่าสังคมที่ปฏิเสธเรื่องของการแก่ตัวและความตายชนิดหัวชนฝาเป็นสังคมที่มีอะไรผิดพลาด และครอบครัวเบลห์เมอร์ก็แสดงให้เห็นถึงเรื่องนี้ครับ

ประเทศไทย

VINYAN เป็นหนังไทยครับ ในแบบเดียวกับที่ CALVAIRE เป็นหนังเบลเยียม หนังเรื่องนี้นำเราไปสู่ประเทศไทยที่ฝนตกชุก สกปรกและมืดหม่น ซึ่งห่างไกลจากความเป็นสวรรค์เขตร้อนอย่างในหนังเรื่อง THE BEACH แล้วมันก็ยังมีเรื่องของการที่ฉากรอบด้านควรจะเปลี่ยนแปลงไปพร้อม ๆ กับสภาพจิตใจที่บิดเบี้ยวขึ้นเรื่อย ๆ ของคู่สามีภรรยาคู่นี้ด้วย ตรงจุดนี้เองที่ทำให้เราให้ความใส่ใจเป็นพิเศษกับการเลือกสถานที่ถ่ายทำและลุคของฉากในเรื่องครับ

เอ็มมานูเอล บาร์ท

ไมเคิล เจนไทล์เสนอชื่อเธอขึ้นมาในตอนที่เราไม่สามารถหานักแสดงหญิงชาวอังกฤษได้ ในตอนนั้น ผมคิดว่ามันก็คงไม่เกิดผลเหมือนเคย แต่เธอแสดงความสนใจสคริปต์จริง ๆ แล้วระหว่างการถ่ายทำ เอ็มมานูเอลก็ทุ่มเทสุดตัว เธอใส่ใจกับทุก ๆ เทคและเราก็ร่วมงานกันได้ดีมาก ๆ การแสดงของเธอช่างพิเศษสุด…หลายคนอาจต้องประหลาดใจเลยล่ะครับ แล้วเธอกับรูฟัสก็แสดงเป็นคู่สามีภรรยาได้สมจริงมาก ๆ ด้วย

สไตล์วิชวล

เบอนัวต์ เด็บบี้ (ผู้กำกับภาพ) กับผมคิดถึงสิ่งต่าง ๆ ในรูปแบบของภาพ สำหรับ VINYAN เราเริ่มต้นการเดินทางด้วยภาพจริงๆ ด้วยแสงสีของกรุงเทพฯ ยามค่ำคืน ก่อนที่จะค่อยๆ เปลี่ยนไปสู่สีที่จืดจางของป่าที่โหดร้ายมากขึ้น ในจุดนี้ของการร่วมงานระหว่างเรา ผมกับเบอนัวต์ก็ได้มาทดลองกัน และการทดลองเรื่อย ๆ ก็ช่วยทำให้การร่วมงานของเราบังเกิดผลที่ดียิ่งขึ้นเป็นสิบเท่าเลยล่ะครับ

ทีมงาน

ผมทำงานกับช่างภาพคนเดิม คนเขียนสคริปต์คนเดิม คนมิกซ์เสียงคนเดิมมานานแล้ว…ไม่มีใครแทนที่พวกเขาได้ ผมเชื่อใจพวกเขาและพวกเขาก็เชื่อใจผม พวกเราต่างก็ต้องการอะไรเหมือน ๆ กัน และเราทุกคนต่างก็มองไปในทิศทางเดียวกันครับ

เรียบเรียงข้อมูลเพิ่มเติมโดย manman